Biten Bir Bağlantıyı Kabullenmenin 10 Basamağı

Biten Bir Bağlantıyı Kabullenmenin 10 Basamağı
Yazı Özetini Göster

Deprecated: mb_convert_encoding(): Handling HTML entities via mbstring is deprecated; use htmlspecialchars, htmlentities, or mb_encode_numericentity/mb_decode_numericentity instead in /home/theenes4141/public_html/wp-content/themes/olivin/functions.php on line 5201

Ayrılıklar kolay değil, bilhassa de hakikaten sevdiysen… Ayrılığı kabul etmekse bazen daha da güç oluyor. İşte bu yüzden, ilginin bittiğini kabullenmek anlık bir olay değil bir süreçtir. Kimi vakit inkarla kimi vakit öfkeyle kimi vakit ise hüzünle ilerleyen bu seyahatin 10 etabını senin için sıraladık. Bakalım sen şu an hangisindesin?

1. Ayrılığı “Bu yalnızca bir tartışma, geçer.” olarak görmek.

İlk başta gerçeklerle yüzleşmek çok zordur ve yaşananları yalnızca süreksiz bir kriz olarak yorumlarsın. “Daha evvel de tartıştık, bu da geçer.” diye avutursun kendini. Ayrılığı kabul etmek yerine bağın toparlanabileceğine dair düzmece bir umut beslersin içinde. Zira başlarda kabul etmek, büsbütün kaybetmek üzere gelir.

2. Telefonun bildirim sesine koşarak gitmek.

Her ileti sesi, her titreşim ve her davet beklentiyi tetikler. Her bildirimde tahminen o yazmıştır diye düşünürsün. Yemek yerken, uyumaya çalışırken, dışarıdayken… Beklemek gününün büyük kısmını kaplar. Bir yandan daima “Acaba artık yazacak mı?” niyeti dolanır. Bu beklenti vakitle yorar lakin çabucak de kaybolmaz.

3. Ortak müziğiniz çaldığında uzaklara dalmak.

O müzikle birinci dans ettiğiniz vakit, birlikte seyahat yaparken otomobilin radyosundan gelen müzik, birlikte güldüğünüz o anlar… Yüzleşemediğin tüm o duygular birkaç saniyede sarar içini. Ağlamamak için derin nefesler alsan da boğazındaki düğüm kolay kolay geçmez.

4. Herkese anlatma muhtaçlığı.

Aklın karmaşık, kalbin dağınık, bu yüzden kendini söz etmek için daima konuşmak istersin. Arkadaşlarına tekraren birebir kıssayı anlatır, bunu yaparkense hem rahatlar hem de doğrulanmak istersin. Zira “Sen haklıydın.” cümlesini duymaya ve yaşadıklarını yasallaştırmaya muhtaçlık duyarsın.

5. Toplumsal medyadaki paylaşımlarını gördükçe kıskanmaya ve öfkelenmeye başlarsın.

Onun hayatına devam ettiğini görmek ve hatta keyifli olduğunu hissetmek, bazen içini istenmeyen bir kıskançlıkla doldurur. Güya seni çabucak unutmuş üzere gelir. Bazen ona bazen kendine kızar, karmaşık hisler içinde kaybolursun. Özellikle de yeni biriyle bir kare paylaştıysa…

6. Birinci “bloklama” atılımı gelir.

Artık bu kısır döngüden biraz olsun çıkmak istersin. Onu görmek, duymak canını daha çok yakıyor üzere gelir ve bu yüzden engellersin. Tahminen bir sefer değil lakin birkaç kez engelleme ve manisi kaldırma sürecini tekrarlarsın. Zira bloklamak, gerçek bir vedadan çok kendini müdafaa refleksinin bir yansıması üzere fonksiyon görür.

7. “Ben uygunum ya!” evresine geçmek.

Bir sabah uyanırsın ve garip biçimde hafiflemişsindir. Hala her şey tam hissettirmez tahminen lakin eskisi kadar da ağrımıyordur için. Tahminen kahveni birinci sefer onu düşünmeden içmişsindir ya da müzikler artık her vakit seni ağlatmıyordur. Ufak ufak hayata karışmaya başlarsın ve şimdi iyileşmesen de güzelleşmek için bir adım atarsın.

8. Yeni ilgi alanları bulma evresi.

Boşluğu doldurmak için yeni uğraşlara yönelirsin. Spor, meditasyon, yeni diziler ya da tahminen bir kurs… Yavaş yavaş kendini yine tanımaya başlarsın. Artık hayat yalnızca “biz” değil, yine “ben” olmaya başlar. Bu yeni tecrübeler seni biraz olsun kendine döndürür ve hayatında o olmadan da vaktin aktığını fark edersin.

9. Eski fotoğraflara bakıldığında artık hüzünlenmemek.

Eski anılar duygulandırsa da seni yıkmaz artık. Bir fotoğrafa baktığında gözlerin dolsa bile geçmesi çok kısa sürer. Artık yalnızca bir anı üzere bakabiliyorsundur o karelere. Zihninde o bireye öfke, kırgınlık, hasret yerine daha nötr bir bakış yerleşmeye başlar. Bu, aslında kabullenişin en güçlü göstergesidir.

10. “İyi ki bitmiş.” diyebilmek.

Ve sonunda… Dönüp baktığında artık “iyi ki” diyebiliyorsundur. Zira o münasebet seni olgunlaştırmış, ne istediğini öğretmiş, tahminen de seni sana geri kazandırmıştır. Bu evreden sonra artık geriye bakmak istemez ve hayatında yeni eğleneceler için iki defa düşünmezsin. Bu evreye kabullenişin ve tekrar doğuşun ta kendisi de diyebilirsin!

Bir Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Benzer Yazılar